Çığlık

“Adamı ben daha önce gördüm.”

“Ben de biliyorum. Çoğu zaman içerde olur zaten…”

“Ulan bu şerefsiz, bizim mahalledeki adi herif değil miydi?”dediler önce…

Birçoğu olay mahallinden o anlarda sıvışmıştı… Akşam akşam kimse “başına belâ almak” niyetinde değildi.
Bir tek kişi bile tanıklık yapmadı.

“Tanımıyoruz.” dediler.

Eşkâl vermediler, ya da veremediler.

“Karanlıktı, göremedik, çok kısa bir zamanda oldu-bitti her şey,” gibi yazılı ifadeler imzaladı olay yerinde bulunanlardan bazıları.

Bazıları da sanki orada hiç yoklarmış gibi davrandılar…

Ne çığlıklar vardır, duyduğumuz hâlde duymamış gibi davrandığımız; ömür boyu vicdanlarımızı yaralayan çığlıklar…

Ve günahlarımızdır o çığlıklar; yakamızı başka âlemlerde de bırakmayan günahlarımız…