Moliere’in en ünlü oyunlarından biri olan “L’Avare” (Türkçedeki adı Cimri) ilk kez 1668’de sahnelendi. Yapıt, şiiri andıran bir düzyazıyla yazılmıştı. Geleneksel komedinin bütün kalıplarının dönüşüme uğratılarak kullanıldığı bu oyun, kahramanının çelişkisini fazla sert ve çıplak bir tarzda göz önüne serdiği için önceleri pek tutulmamıştı. Cimrinin para tutkusu, oyunun bazı sahnelerinde gaddarlık, patolojik bir yalnızlık, hatta açıkça çılgınlık noktasına varıyordu. Sonradan Goethe, Cimri’nin bir komedi değil, bir trajedi olduğunu öne sürmüşse de bu yorum abartılı sayılabilir. Çünkü komediye özgü olan temel çelişki, insanca olmayan amaçlarla insani içgüdüler arasındaki karşıtlık, burada da ortaya çıkar; ama Moliere seyirciye neşeli bir gülünçlüğü değil, saçmalık ve sakinliği hissettirir.
Taksit Sayısı | Taksit tutarı | Genel Toplam |
---|---|---|
Tek Çekim | 46,20 | 46,20 |
3 | 16,83 | 50,49 |
6 | 8,89 | 53,31 |
9 | 6,24 | 56,14 |
12 | 4,91 | 58,96 |
Taksit Sayısı | Taksit tutarı | Genel Toplam |
---|---|---|
Tek Çekim | 46,20 | 46,20 |
3 | 16,83 | 50,49 |
6 | 8,89 | 53,31 |
9 | 6,24 | 56,14 |
12 | 4,91 | 58,96 |
Taksit Sayısı | Taksit tutarı | Genel Toplam |
---|---|---|
Tek Çekim | 46,20 | 46,20 |
3 | 16,83 | 50,49 |
6 | 8,89 | 53,31 |
9 | 6,24 | 56,14 |
12 | 4,91 | 58,96 |
Taksit Sayısı | Taksit tutarı | Genel Toplam |
---|---|---|
Tek Çekim | 46,20 | 46,20 |
3 | 16,83 | 50,49 |
6 | 8,89 | 53,31 |
9 | 6,24 | 56,14 |
12 | 4,91 | 58,96 |
Taksit Sayısı | Taksit tutarı | Genel Toplam |
---|---|---|
Tek Çekim | 46,20 | 46,20 |
3 | 16,83 | 50,49 |
6 | 8,89 | 53,31 |
9 | 6,24 | 56,14 |
12 | 4,91 | 58,96 |
Taksit Sayısı | Taksit tutarı | Genel Toplam |
---|---|---|
Tek Çekim | 46,20 | 46,20 |
3 | 16,83 | 50,49 |
6 | 8,89 | 53,31 |
9 | 6,24 | 56,14 |
12 | 4,91 | 58,96 |
Taksit Sayısı | Taksit tutarı | Genel Toplam |
---|---|---|
Tek Çekim | 46,20 | 46,20 |
3 | - | - |
6 | - | - |
9 | - | - |
12 | - | - |
Moliere’in en ünlü oyunlarından biri olan “L’Avare” (Türkçedeki adı Cimri) ilk kez 1668’de sahnelendi. Yapıt, şiiri andıran bir düzyazıyla yazılmıştı. Geleneksel komedinin bütün kalıplarının dönüşüme uğratılarak kullanıldığı bu oyun, kahramanının çelişkisini fazla sert ve çıplak bir tarzda göz önüne serdiği için önceleri pek tutulmamıştı. Cimrinin para tutkusu, oyunun bazı sahnelerinde gaddarlık, patolojik bir yalnızlık, hatta açıkça çılgınlık noktasına varıyordu. Sonradan Goethe, Cimri’nin bir komedi değil, bir trajedi olduğunu öne sürmüşse de bu yorum abartılı sayılabilir. Çünkü komediye özgü olan temel çelişki, insanca olmayan amaçlarla insani içgüdüler arasındaki karşıtlık, burada da ortaya çıkar; ama Moliere seyirciye neşeli bir gülünçlüğü değil, saçmalık ve sakinliği hissettirir.