Dağ başında bir evin var, radyo çekmiyor
Cızırtının içinden duyduğun kelimeleri
kendi kendine mırıldanıyorsun.
Müziği kendi başına dinlerken
bu sese doğru ilerlediğini sanıyorsun
ama müziğine sepet dolusuyla itiraz dileyen
paparazziler bir dağın tepesinden
teleferikle iniyorlar.
Konuyorlar evinin çatısına.
Camlarını karartıyorlar makinalarıyla,
kapandığını sandığın o hâlde basına çıkıyorsun.
Yalnızlık dediğin bir döngüdesin ve dinleyen yok bu sefer.
Bir gün pazara iniyorsun, suratında flaş patlıyor.
Aynı şarkıyı duyuyorsun ilk defa,
güveler cızırtıyla doldurduğun satırlardan
kanatlanıyorlar
