Şiir Sevdalıları

Bazen hayatın verdiği iyi şeylerle süslersin dünyanı
Bazen de sırtlanırsın, hayatın tüm acı yıllarını
Ne çok bilmişliğin yüceltir insanlığını.
Ne de cahilliğin azaltır, sendeki olan karakterini
Bazen bir insan girer hayatına, uyandırır seni umuda
Bazen de unutturur bedenindeki cevheri sana.
Bir bakarsın amansızca gider hayatından
Geriye dönüp arkasında yıkık bir umut kaldı diye bakmadan.
Tek başına mücadele edersin içindeki özlem ateşiyle
Dünyada sayısız insan varken, umutla bakarsın yollarına.
Ya çok sevmişliğin yıpratır seni ya da sevdiğin o tek kişi.
Yokluğuyla da mutlu oluyorsun bazen düşünerek, sevginle
Adını kalbine söyleyerek belki de bir şey ayakta tutuyor seni,
Bu sevgin olabilir, sadakatin belki de
Kendini kandırarak hayal ettiğin bir umut bilmeden
Ve bunun adıydı

"İmkânsızlığa giden bu umut"