Yavuz Sultan Selim (Önderlerimiz-18)

Osmanlı Devleti’nin sekizinci padişahı olarak tahta oturan ve 1512-1520 yılları arasında hüküm süren Sultan I. Selim birçok faaliyeti ile ilkleri başarmıştır.

Bu ilklerden biri daha şehzadeliği döneminde valilik yaptığı Trabzon’da hem Safevîler hem de Gürcülerle mücadeleye girişip dikkate değer başarılar kazanmasıdır. Akabinde tahta oturabilmek için icra ettiği mücadele ve takip ettiği siyaset Osmanlı tarihinin ilk ve tek örneğidir.

Bu dönem Osmanlı Devleti’nin ‘Cihan Devleti’ olma yolundaki siyasetinin büyük oranda belirginleştiği bir zaman dilimidir. Osmanlı Devleti’nin I. Murad ile başlayan fetih siyasetinin tekâmül evresine ulaştığı, ekonomisinin dünya çapında bir güce dönüştüğü ve devletin tartışmasız olarak İslam âleminin mutlak hamisi olduğu bir zaman dilimidir.

Özellikle Mısır Seferi ve sonrasında Kudüs, Mekke ve Medine’nin Osmanlı devletinin himayesine girmesi siyasi ve dini açıdan İslam Âlemi için 400 yıl sürecek bir önderliğini tescili olmuştur.

Sekiz yıllık saltanatta tüm bunları gerçekleştirebilecek stratejiyi geliştirip uygulayan bir padişah ise hayırla yâd edilmeye, daha da önemlisi hakkıyla anlaşılıp örnek alınmayı hak eden bir şahsiyet olarak karşımızda durmaktadır.

Bu gerekçelerle kaleme alınan eserde Sultan Selim’in kişilik özellikleri, ailesi, çocukları, bilim ve şiire olan ilgisi gibi hususlar ele alındı. Akabinde siyasi mücadelesi ve döneminin etkileri anlatıldı. Bu hususta kurulabilecek en mühim cümle çok dikkat edilmese de Sultan Selim döneminin ilmi gelişmeleri tıpkı siyasi alanda olduğu gibi sonraki dönemleri ciddi anlamda etkilemiş olduğudur.

Ümidimiz elinizdeki eserin genel anlamda Osmanlı tarihini ve sultanlarını özel olarak da Sultan I. Selim’i güveniler kaynaklara dayanarak daha yakından tanınmasına vesile olmasıdır.