“Neden?”
“Zayıflığımdan.”
“Benimleyken güçlüydün!”
“Hayır. Sen bende kendi gücünü görüyordun.”
“O halde benim gücüm sana da yetmeliydi.”
“Benim zayıflığım senin gücünü yendi.”
“Silahını bu kadar sessiz kullanmamalıydın!”
“Hiçbir şey söylemeden gitmemden bahsediyorsun…”
“Evet ondan bahsediyorum.”
“O zaman beni hala seviyor olmazdın.”
“Şu an sevdiğimi de nereden çıkardın?”
“Sevmesen, bir anın içinde benimle donup kalmazdın.”
“Sebebini bilirsem seni kolayca unuturum sandın.”
“Çıkarsız tek kalbin içinde atmak istedim.”
“Kendi çıkarın için!”
“İkimizinki için…”
“Nasıl?”
“Yeryüzünde çıkarsızca atmaya devam eden bir kalp kalması için…”
“Artık durması gerekiyor.”
“Neden?”
“Her atım bölüyor ruhumu, her zerrem ayrı sızlıyor.”
“Daha güçlü birleşmek için.”
“Sonra daha güçlü bölünmek için.”
“Bir gün bölünmeyecek.”
“Ben o gün olmayacağım.”
“Burada olmayacaksın.”
“Hiçbir yerde olmayacağım.”
“Sen inancını mı kaybettin?”
“Senden sonra her şeyimi…”
“Ben seni böyle sevmedim.”
“Beni sevmiş miydin?”
“Bir anın içinde donup kalacak kadar!”
“Benden gidecek kadar.”
“Senden gittikçe sana geldim. Her gün yaşattım seni…”
“Ben sana geldikçe kendimden gittim. Her gün öldürdüm kendimi…”
“Sen iyi değilsin!”
“Artık seninle de olamam.”
“İstediğin ne peki?”
“Uyumak.”
“Gel göğsümde uyu.”
“Bunu bir kez daha yapamam.”
“Neden?”
“Eğer yaparsam yaşarım.”
“Ölmek mi istiyorsun?”
“Hayır, yaşamadan uyumak.”
“Eğer yaşamıyorsan ölüsündür işte.”
“O vakit dört yıllık bir ölüyle konuşuyorsun.”
“Bu pis koku da ne?”
“Çürüyorum.”
“Hayır hayır, geliyor, hemen gitmelisin!”
